Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

γουρουνια με φτερα




"...Ακου, μπορεί να είναι αλήθεια,
πως το ζευγάρι είναι εργαστήρι
που φτιάχνει σαδισμό και νευρώσεις
και ο έρωτας είναι μόνο το όνομα
που δίνουμε σε μια αρρωστημένη ανάγκη
που γίνεται καταστροφή
και πάει λέγοντας

Ομως, μπορείς να μου εξηγήσεις
τι κακό κάνω όταν σφίγγω το κεφάλι της στα χέρια μου
και σκέφτομαι πως αν κράταγε για πάντα,
δεν θα' ταν στο κάτω κάτω τόσο άσχημα;

Ακου, μπορεί να είναι αλήθεια
πως πρέπει να δεχόμαστε τη μοναξιά
και αυτόν τον ανθρώπινο ευνουχισμό μας
για να μην τρώμε ο ένας τον άλλον
και πάει λέγοντας

Ομως, μπορείς να μου εξηγήσεις
τι κακό κάνω όταν κυνηγάω
αυτές τις ελάχιστες φορές
που να γαμάς είναι σαν να γίνεσαι ένα
και με τον ουρανό και με τον βλάκα το θάνατο,
για να σπάμε μετά μαζί
τα παγάκια που κρέμονται από μια πηγή;

Ακου, μπορεί να είναι αλήθεια
πως πρέπει να καταλάβουμε όλοι
πως όταν γεννιέσαι είσαι κιόλας μισοχαμένος
γιατί είσαι μόνος ξαφνικά και
δεν υπάρχει γυρισμός

και το άλλο μισό το χάνεις μετά
όταν σκοτώνουν το παιδί μέσα σου και πάει λέγοντας

Ομως, ξέρεις τι σου λέω,
ελπίζω πως όταν θα είμαι ολότελα διαφορετικός,
ένας καινούριος άνθρωπος ανάμεσα σε καινούριους συντρόφους,
θα μου μείνει αυτή η χαζή όρεξη
να της δαγκώσω την κοιλίτσα
ή να της γλείψω τη μύτη ή δεν ξέρω τι,
αλλιώς, καλύτερα να μείνω όπως είμαι τώρα... "

(..απ'την Τίνα)

.

νεφέλη, ΞΕΚΟΛΛΑ !

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

ΜΝ.



Δεν πα' να ξενυχτάς- να γράφεις χιλιάδες πικρούς στίχους
ή να γεμίζεις με συνθήματα επαναστατικά τους τοίχους
Οι άλλοι πάντα θα σε βλέπουν σαν έναν διανοούμενο
και μόνο εγώ που σ' αγαπώ: στα όνειρά μου μέσα έναν κρατούμενο

Μαρία Νεφέλη




Μ.Ν.
Τίποτα δεν κατάλαβε. Όλη την ώρα μου'λεγε«θυμάσαι;» Τι
να θυμηθώ. Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα.
Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα- πως να το πω: απροε-
τοίμαστη. Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα- κει που δεν
το περίμενα καθόλου. Έλεγα«μπα θα συνηθίσω». Κι όλα γύ-
ρω μου έτρεχαν. Πράγματα κι άνθρωποι έτρεχαν, έτρεχαν-
ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή. Αλλά, φαίνεται, το
παράκανα. Επειδή-δεν ξέρω- κάτι παράξενο έγινε στο τέ-
λος. Πρώτα έβλεπα τον νεκρό κι ύστερα γινόταν ο φόνος.
Πρώτα ερχόταν το αίμα κι ύστερα ο χτύπος κι η κραυγή. Και
τώρα όταν ακούω να βρέχει δεν ξέρω τι με περιμένει...

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

το ετερον ημισυ

ενας πληρης, αυταρκης και συγκροτημενος κοσμος
που μου ανταποκρινεται και του ανταποκρινομαι
και εισχωρουμε μαζι σαν ενα σωμα
στον κινδυνο κ στο θανατο

-ελυτης-

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

το γραμμα #2

Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια

Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν AΔΕΙΑ

το γραμμα

Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις
Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιος ήσουν και πώς μοιάζεις

Έτσι θα σ'αγαπώ
πολύ
και θα σε βλέπω
λίγο

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

ναι?



2011
η χρονια των μεγαλων χωρισμων των ακομη μεγαλυτερων σχεσεων..
ναι
ισχυει
ειναι αποδεδειγμενο σου λεω